Πράξη 2η

Είσαι το μόνο μου στήριγμα
της είπε
και με το μαχαίρι έδωσε μια κι έκοψε
τα σχοινιά
γύρω απ’ τους λαιμούς και τα χέρια τους
τώρα μόνο θα δούμε αν μπορώ
να πετάξω
κι η εικόνα πάγωσε
και το φιλμ σταμάτησε
κι ο ουρανός άνοιξε
ενώ εκείνη έβαλε τα δάχτυλα στα μάτια
και σιωπηλή περίμενε το σήμα
του σκηνοθέτη
για ν’ αρχίσει να κλαίει
ολόκληρη η ζωή σου


[Πέτρος Σκυθιώτης]

 

Απόπειρα

1.

Κουβέρτα στα πόδια
στον ύπνο τους κατοικίδια
και γονείς.
Αυτό που θα μας σώσει
δεν λέγεται.
Μένει κρυφό
κι όποιος αντέξει.

2.

Θα σου τηλεφωνήσω.
Αν αργήσω
κάνε μπάνιο και κοιμήσου.


[Γιώργος Σαράτσης]


 

Στο δρόμο για το Πίτσμπουργκ

Στο δρόμο για το Πίτσμπουργκ
οδηγούσε ο Νιούμαν
όχι ο Πωλ,
αλλά ο δίδυμος αδερφός του.
Πήγαινε να συναντήσει
την αγαπημένη του Λώρα
σε κάποιο μοτέλ,
στη πρώτη παρακαμπτήριο
του μεγάλου αυτοκινητόδρομου.
Αφού ήπιαν βιαστικά ένα μπέρμπον
και δώσανε όρκους αιώνιας πίστης και αγάπης
(σημάδι ανασφάλειας όλων των ανθρώπων),
εκείνος πήγε για μια παρτίδα μπιλιάρδου,
θα ‘κανε τους συνηθισμένους του θεατρινισμούς
σε ένα ακόμα καλά στημένο παιχνίδι,
για να εξασφαλίσει τα προς το ζην
του επόμενου μήνα (δεν ήταν δα και λίγα).
Ύστερα θα επέστρεφε σ’ εκείνη
και σα να μη συνέβαινε τίποτα
θα της έταζε ακόμα ένα ταξίδι του μέλιτος
μακριά από τα φώτα της πόλης.


[Φανή Αθανασιάδου,
από την ποιητική συλλογή Δελτίο καιρού]