Αποχρώσεις του γκρι

ΓκρΙ Μέσα- έξΩ
Τσιμεντένια πρόσωπα
Κτήρια- ζωές
Όλα ανάκατα και
μέσα ΣΟΥ
ΤίποτΑ- μ ό ν ο  τ σ ι μ έ ν τ ο
Σκληρό και κρύο
Αντί για δέντρο- ΜΠΕΤΟΝΙΕρα
Αντί για πράσινο αποχρώσεις
του Γκρι
Γκρι- γκρι- γκρι
μέσα σε μια μπετονιέρα
όλοι Σαν κάτι νεκροί


[Σοφία Χολέβα
Λάρισα 15/11/2012]

 

Η Μπετονιέρα

Χιλιάδες νύχτες μ’ έφεραν σ’ αυτήν την εδώ τη μέρα,
Σαν άμμος απ’ τα δάχτυλα τα χρόνια μου γλιστρούν
Και τα κοιτώ που πέφτουνε σε άδεια μπετονιέρα,
Στην έρημο τα μάζεψα και έρημα γυρνούν.

«Ρημάδι μας ξεκούφανες» φωνάζουν οι γειτόνοι
Κι εγώ να κάνω σχέδια μπροστά σ’ ένα γιαπί,
Πώς θα ‘ναι τάχα άραγε η θέα απ’ το μπαλκόνι
Σκεφτόμουν και δεν είδα πως γελούσαν οι θεοί.

Στον κόσμο πάλι νύχτωσε κι ακόμα η μπετονιέρα
Ακούγεται παράφωνα να κλαίει στη γειτονιά
Γυρνάει αδιάκοπα σαν την υδρόγειο σφαίρα
Στριφογυρνάει τα χρόνια μου στην ίδια ερημιά.

«Ρημάδι μας ξεκούφανες» φωνάζουν οι γειτόνοι,
Ζευγάρια που βολεύτηκαν, ζευγάρια με παιδιά
Κι εμένα τρώει τα μάτια μου, τα χείλη μου η σκόνη,
Η σκόνη που ανάσανα και πέτρωσε η καρδιά.


[Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος,
Κάιρο 13/11/2012]