Γιατί οι άνθρωποι τρέχουν τόσο γρήγορα

Χάνομαι και εγώ μαζί τους
τα προγράμματά μας υπερφορτωμένα
ο κόσμος μας γεμάτος υποχρεώσεις
με γαρνιτούρα δραστηριοποίηση
αναζητούμε με ζήλο την ελευθερία μας
τον χρόνο μας πίσω
κι όταν έχουμε χρόνο
μας καλύπτει η μοναξιά
μήπως γι’ αυτό γεμίζουμε τις ώρες
με ανούσια πράγματα
στην αγκαλιά μιας κοινωνίας
που μόνο να αγκαλιάζει δε γνωρίζει;

Αποφεύγεις τους φόβους σου
ποθείς δήθεν
την αλληλεπίδραση με τους άλλους
πάντα αυτοί
άλλοι
πανταχού παρών
κι εσύ απών

Με ξέχασες φίλε
εκείνος φωνάζει
δε σε ξέχασα αδερφέ
εσύ χάθηκες
κάθε μέρα η ίδια συζήτηση
κουράστηκα πια
πώς να σε βρω
αφού το μόνο πράγμα που με δίδαξαν επαρκώς
είναι να βρίσκω άνετους και ελκυστικούς δρόμους
για να σε χάνω;

Καλήμερα σας
ώρα καλή
οι μάσκες έπεσαν
και οι ώρες σας
τελειώνουν.


[Βενετία Ψωμιάδου]